می‌دانیم که گلکسی اس 4 که برای ایران ارائه شده مجهز به پردازنده 8 هسته‌ای است و این پردازنده یکی از اتفاقات مهم در گوشی‌ها به حساب می‌آید. این گوشی اولین اسمارت فونی است که به این پردازنده مجهز است.

به گزارش جی اس ام اما خبرهایی می‌رسد که این پردازنده آن کارآیی که باید داشته باشد را ندارد و سامسونگ بدترین حالت اجرایی که در پردازنده‌های 8 هسته‌ای ممکن است را انتخاب کرده است.

Dev AndreiLux که یک حرفه‌ای در این زمینه به حساب می‌آید عملکرد درست این نوع پردازنده‌ها را توضیح داده است که در شکل زیر کاملا مشخص است، در این پردازنده‌ها کار هسته‌ها به سه شکل انجام خواهد شد:

مهاجرت گروهی: هنگامی که بار بر روی پردازنده افزایش می‌یابد هسته‌ها از پردازنده LITTLE (کوچکتر و کم مصرف‌تر) به پردازنده big (بزرگتر و پر مصرف‌تر) مهاجرت خواهند کرد، بنابراین شما 4 هسته A7 و یا 4 هسته A15 را به صورت آن لاین با هم دارید.

مهاجرت هسته: در این هنگام زمانی که بار افزایش پیدا می کند، تنها یک هسته از پردازنده کوچکتر که بار بیش از ظرفیت بر روی آن اعمال شده به پردازنده بزرگ تر منتقل خواهد شد. بنابراین شما یک هسته A15 به همراه 3 هسته A7 آنلاین و یا ترکیبات ممکن دیگر را خواهید داشت.

پردازش به صورت ناهمگن: این عملکرد بسیار پیچیده است، برای فهم این موضوع نیازمند این هستید که به صورت کامل از عملکرد هسته‌های A7 و A15 آگاهی داشته باشید. تنها کافی است که بدانید در حال حاضر هسته لینوکس قادر به پردازش این عملکرد نیست. در اینجا هدف این است که در صورت امکان استفاده از هسته‌های A7 که کم مصرف تر هستند از هسته‌های A15 که مصرف بیشتری دارند استفاده نشود.

فهم عملکرد این هسته‌ها برای کاربران عادی مشکل است، چیزی که شما کافی است بدانید این است که طرز کاری که سامسونگ برای این پردازنده انتخاب کرده است همان روش اول یعنی مهاجرت خوشه‌ای است و هسته‌ها تنها در گروه خود کار می‌کنند و در یک زمان شما تنها می‌توانید یا از هسته‌های A7 استفاده کنید و یا از هسته‌های A15.

سوالی که اینجا مطرح است این است که این یک محدودیت سخت افزاری است یا چیز دیگری؟ پاسخ این سوال را تنها سامسونگ می‌داند که به نظر نمی‌رسد بتوان جواب درستی از این کمپانی در این باره گرفت.

تمام این مطلب این موضوع را بیان می‌کند که حقیقت امر این است: در حال حاضر این پردازنده به صورت کاملا بهینه عمل نمی‌کند.